Олон зууныг дамнан өртөөлсөн ундаа болсон ус
Онон, Орхон, Сэлэнгэ, Хэрлэн, Хараа, Ерөө, Туул
Өвөг дээдсийн минь үеээс өдий хүртэл
Үеийн үед МОНГОЛ ТҮМНЭЭ ундаалсан рашаан булаг
Улаанбаатарын урдуур урсаж байгаа нэг нь харамсаж байгаа
Ухаан мунхаг ардын урагашгүйд бүгд л гомдож байгаа
Хэрээ угаана хамаг бүхнээ угаана
Хэрхэв ч чи тэгэв ч хэзээ ч биднээс гомдол нэхэлгүй урссан

Хүн хүнээ бараг хайрлахаа больсон энэ зэвүүн цагт
Хэн ч чамайг хайрлахгүй ээ хайрлах тухай ор тас март
Хэн нэгнээ хайрлаж чадахгүй улс хэзээ чамайг хайрлах билээ
Хайрлах билээ...
Оройтож харин чамайг бүгд хайрлах билээ

Хэлтэй бол чи ярьмаар байгаа
Хэн нэгэнд сэтгэлээ онгойлгож уйлмаар байгаа
Хэлгүй дүлий хүн шиг гэвч чи урссаар л байгаа
Хээгүй гүндүүгүй яг жинхэнэ монгол эр хүн шиг
Хэзээ сүүлд нь дугарах байхдаа чи бүхнийг ухаартал

Хээрийн салхитай уралдан урсах ааа...
Хээр талаар дураараа цэнгэн урсдаа ааа...
Онон мөрний долгиолох ус аялгуулан түрэх хуурийн чимээтэй
Оюун билэгт хүн та нэгийг бодоороо

Дэлхийн анх үүсэж байх тэр л цаг үеэс
Дээд тэнгэрээс заяат монгол түмнийг тэд зүгэлсэн
Дэлгэсэн тэрлэг шиг нутгийн минь газар шороог
Далай гол ус мөрөн минь та нар чийглэсэн

Унасан газар минь монгол
Угаасан ус минь та нар гэвч
Угаасан усаа хайрлах монгол хүн та хаана байна
Ишиг эврээ ургахаар эхийгээ мөргөнө гэхчээр
Эргүүлээд газар шороогоо ухан сэндийчинэ
ТА НАР ИЧЭЭЧ

Амьсгалах агаар нь болсон алт гэгч нэгэн зүйлийг
Амьдралынхаа утга учир болгон МОНГОЛЧУУД ТЭНЭГТ НЬ
Урсаарай урсаарай
Орхон Туул Сэлэнгэ минь
Үр ач хүүхдүүдийг минь үеийн үед ундаалан урсаарай

Африк тив бишээ ангаж үхэхийн зовлонгүй ээ
Ах дүү нас чацуу голууд минь монгол түмнийгээ
Ангах цагт ундаал
Амных нь цангааг тайл
Алтыг нь ухаад байвал харин бүгдээрээ З..Л

Хээрийн салхитай уралдан урсах ааа...
Хээр талаар дураараа цэнгэн урсдаа ааа...
Онон мөрний долгиолох ус аялгуулан түрэх хуурийн чимээтэй
Оюун билэгт хүн та нэгийг бодоороо

Хун тайжийн цэргүүд
Хатан туулын усыг рашаан хэмээн амталж
Хайрга чулуу шороог нь алчуурт боон явсаныг мартчихсан уу та нар
Толгод нь ч гэлээ Гямлай эцэг байж болох
Тоост орчилон хөх усан ураг гэдгийг мартсан уу та нар
МИНИЙ МОНГОЛЫН ГОЛ ГОРХИ ШИРГЭХ нь ҮҮ

ШИРГЭХ нь ҮҮ

Ганга мөрөн шиг урсаагүй бид эрхүүд
Африк тивээр зугаалаагүй ээ Нийл мөрөн шиг
Амьдарч байна гэвэл би МОНГОЛд төрсийн
Амьсгал минь гэвч тасарах нь ээ энэ МОНГОЛ нутагт

Хүйтийн булгийн үрсүүд минь ширгэж
Хүнээр яг л бид нар өвдөж
Хичнээн олон судас минь тасарч
Хүйн холбоотой голууд минь татарч

Загас жараахай цөөрч
Замаг бутаар дүүрч
Хөрс Усгүй гол элс хайрга чулуугүй голууд минь татарсаар

Хээрийн салхитай уралдан урсах ааа...
Хээр талаар дураараа цэнгэн урсдаа ааа...
Онон мөрний долгиолох ус аялгуулан түрэх хуурийн чимээтэй
Оюун билэгт хүн та нэгийг бодоороо

Еээ...
Нэгэн цагт инээмсэглэн урсдаг байсан
Харин одоо тэр цаг үеээ зөвхөн дурсдаг болсон
Инээсэглэхийн оронд хог хаягдал голуудийг минь чимэж
Урсах нулимс уйтгар гунигийг нь бид нэмж
Хэрэв ТА МОНГОЛ ХҮН БОЛ МОНГОЛ ХҮН ТА ЯГ ОДООНООС
ЭХ НУТГАА ЗОРИОД ИРСЭН УС ГОЛ МӨРНӨӨ ХАЙРЛАЦГААЯ!!!
OUTLAW
Еээ...